zoe-in-nederland.reismee.nl

De eerste ontmoeting met Zoé en daarna...

Zaterdag 24 augustus was het dan eindelijk zo ver... de dag dat we Zoé gingen ontmoeten en meenemen naar huis! Omdat er zo veel uitwisselstudenten zijn dit jaar, was de groep in tweeën gesplitst. Wij zaten in de “middagploeg”. Rond half twee waren we op de locatie tussen Heino en Raalte waar de studenten die week introductiekamp hadden gehad. De studenten zaten in een grote groep bij elkaar te kletsen en vol spanning te wachten. Toen we binnen liepen, zag je verwachtingsvolle gezichten omkijken richting de deur.


Al snel kwam onze VCU-er naar ons toe met Zoé. Wat leuk om haar voor het eerst in het echt te zien! Ze was zo lang als dat we van de formulieren hadden verwacht en heel herkenbaar van de foto’s. Wat wel op viel, was dat ze op de foto’s blond haar leek te hebben en nu opeens roodachtig. Later vertelde Zoé ons lachend dat het “een kleine verrassing” was. Ze is dus wel degelijk blond, maar nu even niet ;)


We gingen samen met de VCU-er aan een tafeltje apart zitten om verder kennis te maken. Het is grappig hoe je tijdens het schrijven van dit verhaal je al bijna niet meer terug kunt halen hoe dat ging zo de eerste paar zinnen. Want we zijn nu binnen een paar dagen al zo gewend aan elkaar, dat je je amper meer voor kunt stellen hoe dat eerste kwartier was. Wij vonden Zoé in ieder geval gelijk heel erg aardig en we waren blij verrast en behoorlijk onder de indruk van haar Nederlands. Ze moest natuurlijk wel zoeken en heel veel giechelen tijdens het praten, maar ze was echt wel te volgen. En als wij maar langzaam genoeg praatten en af en toe wat herhaalden, kon ze ons ook redelijk begrijpen.


Ze is de afgelopen week al zo enorm vooruit gegaan met Nederlands praten en begrijpen, het is ongelooflijk en bewonderingswaardig. Ze zuigt alle informatie en nieuwe woorden op als een spons en is super enthousiast. Giechelen doet ze nog steeds veel, maar we denken en hopen dat dat ook gewoon zo blijft ;) Zoé is naar vanalles benieuwd en heeft weinig gêne als het op praten aan komt. En dat helpt, want ze is niet bang om fouten te maken en vindt kletsen erg gezellig, dus de afgelopen dagen hebben we heel wat afgebabbeld over van alles en nog wat. Hoe dingen in huis heten en gaan bij ons en bij haar, wie wie is van onze families en vrienden, maar we hebben ook al gepraat over werk, politiek en Zoé’s reizen naar andere buitenlanden. En nog veel meer.


Zelf geeft ze wel aan dat ze het heel lastig vindt hoe moeilijk het voor haar gevoel nog gaat met praten. Ze is echt een kletskous en zou veel meer willen vertellen en bespreken en bediscussieren, maar omdat het vinden van de juiste woorden en woordvolgorde nog niet helemaal soepel gaat, is ze soms wat gefrustreerd en kan het haar allemaal niet snel genoeg gaan. Wij zijn echter al hartstikke trots op haar en zien haar spreken en luisteren elke dag vooruit gaan.


Ook de omgang met elkaar en hoe we dingen doen thuis loopt soepel. Zoé is een open persoon met een opvoeding en gewoontes die lijken op de onze. Met het lezen van haar dossier maanden geleden hadden we natuurlijk al het idee dat we goed bij elkaar passen, maar in praktijk is het gelukkig ook zo gebleken. Wat ook prettig en we denken een geluk is, is dat onze eet- en drinkgewoontes bijna hetzelfde zijn. Alleen de karnemelk hoeft van Zoé niet zo. Wat haar betreft is het te dunne yoghurt en dat is veel te zuur ;)


Wat betreft activiteiten de eerste dagen hebben we bewust besloten Zoé niet meteen elke dag naar allerlei mensen mee te nemen. Een aantal familieleden en vrienden heeft ze wel al gezien, bij hun of bij ons thuis, maar we hebben vooral ook de tijd genomen om de directe omgeving en elkaar goed te leren kennen.


Zoé is een ondernemende tante die niet graag stil zit, dus een fietstocht op de zondag na haar aankomst zag ze wel zitten. Zo gezegd, zo gedaan, maar liefst 25 kilometer, en ze heeft genoten van de prachtige natuur die vooral in deze tijd bij ons in de omgeving zo mooi is. De heide bloeide rijkelijk voor haar en ze vond het prachtig!


Gedurende de week moesten we ook nog wat administratieve zaken regelen, zoals inschrijven bij de gemeente, een simkaart kopen voor de mobiele telefoon, schoolboeken ophalen en een eerste gesprek op school met de uitwisselingscoördinator daar.


Ook hebben we gesproken over welke buitenschoolse activiteiten Zoé zou willen doen. Ze heeft 100.000 ideeën, maar omdat de school nog niet echt begonnen is, hebben we er voor nu maar eens één uitgekozen die ons sowieso wel haalbaar lijkt ongeacht hoe druk ze het op school gaat krijgen.


We vonden het belangrijk dat ook met haar te bespreken, dat ze misschien wel heel erg veel wil doen, maar dat we wel het doel van haar uitwisseling in gedachten moeten houden. Het doel is toch vooral de taal goed leren en mensen te ontmoeten. Dat zijn in ieder geval voor Zoé haar hoofddoelen. Cultuur en natuur zullen daar als vanzelf in verweven zijn, omdat haar (en onze) interesses daar liggen.


Maar, wat we dus voor nu uitgekozen hebben, is in ieder geval twee open avonden van een scouting groep bezoeken en daarna bekijken of ze de rest van de tijd hier bij die groep wil blijven. Deze groep zit in een stad verderop, hoewel we er in ons eigen dorp ook drie hebben waar ze bij zou kunnen. Maar de groep die we hebben uitgekozen, is van de universiteit hier vlakbij welke veel opleidingen heeft in de richting die Zoé denkt op te willen gaan na haar tussenjaar. Deze scouting groep is voor studenten die nog aan scouting willen blijven doen hoewel ze studeren en in het weekend naar hun ouders gaan. Daarom zijn de bijeenkomsten op woensdagavond, wat we allemaal handig vinden omdat we dan in de weekenden geen vaste sociale verplichtingen hebben. We hebben namelijk nog zo veel plannen en de vier maanden zijn ongetwijfeld zo voorbij. Daarnaast heeft Zoé aan gegeven dat het haar leuk lijkt in contact te komen ook met mensen van haar eigen leeftijd of iets ouder. Hoewel ze het idee van weer naar de middelbare school begrijpt voor de taalverwerving, zag ze er wel een beetje tegenop dan veel tijd met mensen op school door te brengen die toch een stukje jonger zijn dan zijzelf. De scouting groep is daarom een prima aanvulling denken we, omdat het 18+ mensen betreft, die al op de universiteit zitten en in richtingen studeren die Zoé aanspreken.


Na de eerste week samen, die erg lekker als vakantie aanvoelde, gaat het “echte leven” nu dan beginnen. We zijn benieuwd hoe het Zoé gaat bevallen op school en hoe we de rest van de tijd met z’n allen in gaan vullen. Tot nu toe hebben we ‘t supergezellig en lopen we elkaar niet in de weg, dus we zijn erg blij met deze “match”. Zodra we weer serieus in het normale school- en werkritme zitten, horen jullie weer van ons.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!